Günler ilerledikçe Betül, Orkun’a daha yakın davranır ve onunla ilgilenir olmuştu. Tabi duygular karşılıklıydı. Orkun ise evlenme çağı geldiğinin farkında ve evleneceği kişiyi bulmak zorunda olduğunu biliyordu.
Orkun evlenmek istediği kişinin özelliklerinin de Betül’de olduğunu biliyordu. Fakat ona bu gözle bakıyor olması çok büyük bir hataydı. Orkun daha önce hiç böyle bir durumla karşılaşmamıştı. Betül’ün yakınlığının iş için mi yoksa hoşlandığı için mi olduğuna karar veremiyor ve sormak için çekiniyordu.
Betül ise geçen dört aylık zaman zarfında Orkun’da çok hoşlanmış ve bunu ona göstermeye çalışıyordu. Fakat Orkun cephesinden duygularına karşılık bulamaması onu yıldırıyordu. Artık Orkun’un kendisinden hoşlanmadığını düşünmeye başlamıştı. Bütün yakınlığın iş dolayısıyla olduğunu düşünmeye başlamıştı.
Bir gün Betül öğle arasında Orkun’un yemek teklifini kabul etmiş ve birlikte yemeğe çıkmışlardı. Betül’ün tekrardan umutlanmasına neden olan bu olay Orkun’un sitenin kullanıcı adı ve şifresini istemesi ile Betül’de büyük bir yıkıma neden olmuştu. İşte o günden sonra Betül bütün ilginin bu bilgileri almak için olduğuna inandı Çok kırılmıştı fakat yine de bilgileri verdi.
Orkun, Betül’ün bu aşırı tepkisi karşısında şaşırsa da onun gönlünü almak için çok uğraştı. Sonunda bilgileri almıştı ve kendi hakkında bir araştırma yapabilirdi. Kendi geçmişini belki Betül daha önce defalarca okumuştu. O gün radyoda sabahlayacağını ve bir araştırma yapmak istediğini söylediğinde ise Betül şaşırmış ve “Acaba benim hayatımı mı araştıracak?” diye düşündü.
Sabaha kadar bilgisayarın başında kendi hayatını, hayatındaki isimleri, annesinin hayatını ve onun hayatındaki isimleri araştırdı. Büyük bir kartonun sol tarafına önce kendi ismini sonrada sağ tarafa annesinin ismini yazdı. İlgili isimleri ve bağlantıları ok işaretleri ile gösterdi. Hem annesinin hem de kendisinin hayatındaki ortak olay ve isimleri daire içine alarak tekrar incelemek için not aldı.
“Kader” dedi. “Ne kadar pis ve kokuşmuş bir hayat” diye ekledi. Annesinin hayatı o kadar kısa ve basitti ki yazılacak dişe dokunur herhangi bir şey yoktu. Çalıştığı barların isimleri birlikte çalıştığı fahişeler… Sürekli müşterileri ve bar patronları…
İnternet sitesini kapattıktan sonra elindeki matrise bakarak düşünmeye başladı. Olayları internetten aradığında fazla bir bilgi bulamamıştı. Fakat iki isim çok ilgisini çekmişti. Bunlar internet sitesi tarafından saklanmış ve açıklanmayan isimlerdi. B***** G*** şeklinde ve O*** T**** şeklindeydi. Her ne kadar bu şekilde bir arama yaptıysa da bir sonuç üretemedi. Bunun yanında bir isim daha gözüne çarpıyordu. Saadettin Turan. Her ne kadar isim hakkında çok fazla araştırma yaptıysa da annesi veya kendisi ile ilgili bir bilgiye ulaşamadı.
Sabaha karşı masasının üzerinde uyuya kalmıştı ki sokaktan geçen çöp kamyonunun sesiyle uyandı. Saatine baktığında sabahın 5’ini gösteriyordu. Yaklaşık 2 saattir uyuyordu. Bilgisayarın faresini oynatınca bilgisayarın ekranı aydınlandı. İnternet tarayıcısını açtı, internet servisine bağlandı. Arama kutusuna Betül’ün ismini ve soy ismini girip Enter tuşuna bastı. Sağ tarafta o güzel yüzü ve sol tarafta en ince detaylarına kadar hayatı yazıyordu.
Bitirdiği okullar, edindiği başarılar, aldığı ödüller, çalıştığı yerler, ailesi hakkında da detaylı bir bilgiye ulaşmıştı. Gayet sade gösterişsiz ve mutlu bir aile tablosu karşısındaydı. “Belki” dedi farkında olmadan. Aslında Orkun’da Betül ile arasındaki soğukluğun farkındaydı Betül Orkun’daki bazı şeylere çok kızıyor ve sitem ediyordu. Hatta bazen çok yakın oldukları günün ertesinde Betül tafra yapıyordu. Bu tafralara ve nedenlerine ise Orkun bir anlam veremiyordu.
Tekrar Betül’ün hayatını incelemeye başladı. Fotoğrafta o kadar güzel çıkmıştı ki bakmaya doyamıyordu. Saçları, gözleri ve gülümsemesi… Fotoğrafı büyüttüğünde Betül artık tam ekran karşısındaydı. Sanki Orkun’un gözlerinin içine “Seni seviyorum” diye haykırıyordu.
Farkında olmadan elini ekrana uzattı ve ekrandaki Betül’ün yanaklarında gezdirmeye başladı. O sırada hayaller ve düşünceler içindeydi. Hatta o kadar çok dalmıştı ki arkasından açılan kapının farkına varmadı. Çalışanlar yavaş yavaş iş yerine gelmeye başlamıştı. İlk gelen içeriye girmiş ve Orkun’a doğru yürümeye başlamıştı. Orkun ekranda bir siluet görünce hemen arkasına döndü. İşte o an dondu kaldı. “Şey… Ben… Sadece… Yanlış anlamanı istemem.” diyebildi. Betül ise bir resme bir Orkun’a bakarak gülümsüyordu.