Sabah büyük bir uykusuzlukla kalktınız. Öyle büyük ki sanki sizi yatağa zincirlemişler kurtulamıyorsunuz. Gözlerinize perde çekmişler gibi hiçbir şey görmek istemiyorsunuz.
Kahvaltı için anneniz bir yandan babanız bir yandan sizi sıkıştırırken çay bardağınız üzerinize dökülüyor ve üzerinizi değiştirmek zorunda kalıyorsunuz. Yanmanız ise cabası.
Okula gittiğinizde ise dakika bir gol bir hemen bir arkadaşınızla tartışmaya başlıyorsunuz. İşte o an aklınıza gelen şey bugünün çok kötü olacağı ve günün sonuna kadar sinirli ve sıkıntılı olacağınızdır.
Halbuki önemli olan şimdiye kadar günün nasıl geçtiği değil bu günü nasıl devam ettirmek istediğin. Unutma hayattan torpilin var.
Sen bir öğrenci değil, bir öğretmen veya bir iş adamı olabilirsiniz. Önemli olan aynı düşüncelere sahip olmak.
Tek yapman gereken bu sana göre şanssızlıkları yaşayabilmek için bile olsa sağlığın yerinde ve yaşıyorsun. Ya daha kötü bir durumda olsaydın? Veya kim ister ki bu kötü günleri geçirmeyi dediğin anda o anı yaşayabilmek için kim bilir kaç kişi bütün servetini verirdi.
Unutma giden gün bir daha gelmiyor. Bugünü bir daha asla yaşayamıyacaksın. Ömründe bir gün daha azalıyor. O halde yapman gereken bugünü güzel geçirmek.
En iyisini yapmak için daha ne bekliyorsun?